juszezak

Parijs, 12 december 1963. Rachel woont een theatervoorstelling bij, Le Vicaire (De stedehouder), waarin paus Pius XII wordt verweten met geen woord over de Jodenvervolging te hebben gerept. Rachel is twintig, maar een groot deel van haar familie is gedeporteerd, zij wil weten... Maar dan wordt de voorstelling onderbroken door extremisten: ‘Heiligschennis!’, ‘Karikatuur!’ en zelfs het schrikwekkende ‘Smerige joden!’ weerklinkt… Rachel vlucht onthutst de natte straatstenen op en valt. Een vrouw komt haar te hulp. Het is Miriam, dochter van Israel Zolli, de opperrabbijn van Rome die zich heeft bekeerd tot het katholicisme en als doopnaam Eugenio heeft gekozen, als eerbetoon aan de paus. Samen beschrijven ze het parcours van de toekomstige paus, van zijn kindertijd in Rome tot het conclaaf van 1939. Hoe wordt Eugenio Pacelli, die geen paus wilde worden, Pius XII op het moment waarop de mensheid haar duisterste en angstwekkendste periode doormaakt... Eerste deel van een tweeluik over paus Pius XII, met een extra historisch katern van 8 pagina’s.