Er zat een touw om de voeten van uw man geknoopt ... Zijn dood is geen ongeluk, mevrouw Durand ... Het moet oorspronkelijk vastgezeten hebben aan iets zwaars, dat het lijk van uw man op de zeebodem moest houden. De haai heeft in z'n vraatzucht het touw doorgebeten toen hij de voet van uw man vermorzelde ...
Aan het begin van dit verhaal zit Canardo met een weinig motiverende missie opgezadeld: hij moet enkele weken op zijn neefje Marcel passen, die een fan is van Toto de Tandbaars, de hoofdrolspeler van een tekenfilm en bijbehorend videospel, die zijn geïnspireerd op het tragische lot van een met uitsterven bedreigde diersoort: de roodgestippelde tandbaars. Gaap, gaap... Maar blijkbaar kan niemand zijn noodlot ontlopen: op het tropische eiland Koedoelia waar de tandbaars het liefst verblijft is zojuist de echtgenote van een Belgamburgse onroerendgoedbaron ontvoert. Canardo wordt door de autoriteiten uitverkoren om dit smerige zaakje op te lossen in het geniep uiteraard... En ziedaar de reden dat de buitenissigste detective ter wereld, immer vergezeld van de kleine Marcel en bij 38 graden in de schaduw, tijdelijk zijn tenten opslaat in Koedoeland, het paradijs van de roodgestippelde tandbaars...
Canardo verneemt dat zijn vriend, commissaris Garenni om het leven gekomen is. Tijdens de begrafenis ontmoet hij Garenni’s dochter, die hij sinds haar kindertijd niet meer gezien heeft. Ze is intussen in haar vaders voetsporen getreden en werkt bij de politie. Ze is ervan overtuigd dat haar vader vermoord is en spoort Canardo aan om op onderzoek te gaan. Dat leidt hem naar Belgamburg... Het einde van een donker tweeluik dat vorig jaar sterk startte met Dood op het meer.
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat ermee instemt.Ok