In de virtuele wereld van Kleine Barbaar vallen de lijken bij bosjes. Gespietst, verscheurd, verpletterd of opgevreten? Keuze zat! Telkens weer leidt het tot een even wrede als hilarische game over
Eenvoudiger kan moeilijk voor een videospel: een buitengewoon onhandige held, een domme en hysterische prinses die bijna even onhandig is als haar redder, en een hoop Blorks, om ter lelijkst, wreedst en gemeenst, met maar een doel in hun virtuele leven: zorgen dat hij haar niet redt. En als ze bovendien een kans zien om het tweetal af te slachten, gaan ze zich niet inhouden. Het leidt telkens weer naar het onvermijdelijke "Game Over" waarop elke gag in de reeks eindigt. Op dat eenvoudige doek schildert Midam op onnavolgbare wijze zijn woordeloze en brutale gags.
Eenvoudiger wordt een videogame niet: een kleine held met twee linkerhanden, een domme prinses, hysterisch en bijna even onhandig als haar redder, en dan een bende Blorks, de ene nog lelijker, wreder en gemener dan de andere. Zij hebben maar een doel in hun leven: voorkomen dat de held de prinses bevrijdt. En als ze die zo nu en dan kunnen afslachten, gaan ze zich niet inhouden. Hun samenspel leidt naar het onvermijdelijke ‘Game Over’ waarop elke gag uitmondt. Op dat ritme serveert Midam een symfonie aan woordeloze en meedogenloze gags die steeds hun doel treffen.
Kid Paddle zou eigenlijk 'King Paddle' moeten heten, want hij is zo'n geweldige videogamer (vooral in spelletjes waarin je op Blorks schiet). Maar Kid heet natuurlijk zo omdat hij ook maar een kind is zoals alle anderen — behalve dan dat hij een zwak heeft voor alles wat bloederig, slijmerig en walgelijk is. Dit geeft hem duizend en één ideeën voor grappen die hij in zijn gloednieuwe album voor jullie in petto heeft! Zijn zus Carole, de hopeloos redelijke primus van de klas, zal waarschijnlijk nog een paar probleempjes krijgen, net als haar vader, ’n ambtenaar die even goed gekleed als flegmatiek is!