Een zeestraat waar expansiedromen stranden. Het Perzische rijk probeert al decennialang een aantal Griekse stadstaten te onderwerpen. De opeenvolgende militaire campagnes leveren afwisselend overwinningen en nederlagen op. Een deel van Griekenland heeft zich onderworpen, andere Griekse steden kiezen voor neutraliteit en de machtige steden uit het zuiden zoals Athene, Korinthe en Olympia of Sparta weigeren te knielen. In 480 voor Christus, na meer dan vier jaar minutieuze voorbereiding, vertrekt de Perzische koning Xerxes I op een nieuwe expeditie. Een titanische oorlogsexpeditie die niet te stoppen lijkt. Maar net als de legendarische held Achilles uit de Griekse mythologie, heeft het machtige Perzische leger een achilleshiel: arrogantie. Ze zijn zo zeker van de overwinning dat de Achaemenidische vloot de hinderlaag van de Grieken te laat opmerkt. In de wateren van de straat van Salamis zullen hun dromen van expansie stranden…
In 1714 liep de Spaanse Successieoorlog ten einde en leek een periode van vrede voor de deur te staan. Veel teleurgestelde kapers zaten plotseling zonder werk, waaronder Olivier Levasseur. Hij werd geboren in Calais aan het einde van de 17e eeuw en kwam uit een familie die tot de bourgeoisie behoorde. Levasseur had echter grote ambities die hij niet onder stoelen of banken stak. Zo wilde hij tot de top van het leger behoren, maar omdat hij geen adellijke titel had, kon hij daar alleen maar van dromen.
Over zijn tijd als kaper is maar weinig geweten, maar na het vredesakkoord keerde hij terug naar de haven en begon hij zijn avonturen als piraat. In april 1721 schreef de piraat met de bijnaam De Buizerd door een mengeling van durf en geluk geschiedenis. Hij nam met onthutsend gemak de Nossa Senhora do Cabo, een Portugees schip waarop tien jaar aan schatten van de Portugese onderkoning van Oost-Indië lag, in beslag! Het avontuur eindigde helaas slecht voor de piraat: in de zomer van 1730 werd Levasseur gearresteerd en naar het schavot gebracht.
De dood van een mythe. In de eerste decennia van de 18e eeuw reisde de romanschrijver Daniel Defoe van gevangenis naar gevangenis om te praten met criminele zeelieden. In zijn ogen waren zij een onschatbare bron van informatie. Bovendien gebruikte de beruchte Engelse schrijver zijn connecties ook om, indien nodig, wantoestanden aan de kaak te stellen. En dat in tijden waarin het gerecht maar al te vaak een haastig oordeel velde en onschuldigen zonder aarzelen naar het schavot werden geleid. Dat schijnt ook het geval te zijn in de maand december van het jaar 1721. In de vochtigheid van de Londense gevangenissen van Marshalsea, schreeuwt een man zijn onschuld uit. Hij beweert dat hij wel degelijk omging met de beruchte Edward Teach, beter bekend als Blackbeard, maar dat hun relatie niet was zoals men denkt. Hij was het slachtoffer en geen medeplichtige van een van de meest angstaanjagende piraten uit de geschiedenis. Maar vertelt hij de waarheid? Jean-Yves Delitte brengt met zijn nieuwe reeks Blackbeard een subliem geïllustreerd tweeluik. Respect en passie voor de zeven zeeën zijn de kenmerken van dit tweedelige maritieme epos waarin geschiedenis en mythe samenkomen.
Het einde van de republiek. De geboorte van een keizerrijk. 44 voor Christus, de moord op Julius Caesar leidt tot een burgeroorlog die veertien jaar zal duren. In een van de laatste confrontaties staat de vloot van Octavianus tegenover die van Marcus Antonius, die een verbond heeft gesloten met Cleopatra. Marcus Antonius en Cleopatra lijken de overhand te hebben tegen de arrogante Octavianus. Maar niets is wat het lijkt. Het moraal van de manschappen van Marcus Antonius is gekraakt door de lange overwintering, en ze zijn de oorlog moe. Wanneer de confrontatie plaatsvindt, rommelt het in de rangen van Marcus Antonius’ leger. Wie als overwinnaar uit de strijd komt, zal de toekomst van het Rijk bepalen…