Er zat een touw om de voeten van uw man geknoopt ... Zijn dood is geen ongeluk, mevrouw Durand ... Het moet oorspronkelijk vastgezeten hebben aan iets zwaars, dat het lijk van uw man op de zeebodem moest houden. De haai heeft in z'n vraatzucht het touw doorgebeten toen hij de voet van uw man vermorzelde ...
Canardo verneemt dat zijn vriend, commissaris Garenni om het leven gekomen is. Tijdens de begrafenis ontmoet hij Garenni’s dochter, die hij sinds haar kindertijd niet meer gezien heeft. Ze is intussen in haar vaders voetsporen getreden en werkt bij de politie. Ze is ervan overtuigd dat haar vader vermoord is en spoort Canardo aan om op onderzoek te gaan. Dat leidt hem naar Belgamburg... Het einde van een donker tweeluik dat vorig jaar sterk startte met Dood op het meer.
Een buurt waar de vooruitgang geen vat op heeft. Er is een sprankje hoop: de maan weerkaatst in de goot. Bars, prostituees met een groot hart en een dunne portemonnee, eindeloze nachten, een wereld zonder toekomst en zonder verleden. Enkel het trieste heden... En dan is er Canardo, drinkend, rokend, privé-detective... Zijn nieuwe opdracht: de erfgename van de brouwerijen Kluutch in het oog houden. Ze is immers verliefd op een bokser. Maar onze mooie erfgename is Canardo te vlug af. Ze wordt vermoord. Voor inspecteur Garenne heeft de seriemoordenaar reeds vier maal toegeslagen en is het niemand minder dan Jeff Moulinier, de bokser. Hij is de beschermeling van de gevaarlijke Maloni.
Hoe ouder hij wordt, hoe meer de vader van de hertogin van Belgamburg zijn dochter in verlegenheid brengt met ongepaste initiatieven. Hij woont in een groot landhuis in het midden van de bossen waar hij met open armen een groep jonge mensen ontvangt die komen trainen in zijn park, ver weg van nieuwsgierige blikken. De jeugd moet zich toch met iets onledig houden, en dan gaat er niks boven wat pure natuur en lichaamsbeweging om van jongens mannen te maken. Alleen blijken het geen onschuldige scouts te zijn, maar jihadisten in de dop!
