Wanneer hij terugkomt van een missie ontdekt Blutch dat Arabesk, zijn dierbare merrie die tijdens charges voor dood speelt, door een andere noordelijke eenheid is gevorderd. Uitzinnig van woede verwoest hij alles wat op zijn pad komt, met inbegrip van de officiersmess. Uiteindelijk kan hij Chesterfield overtuigen samen zijn paard te gaan zoeken. Wat volgt is een gevaarlijke en hilarische roadmovie, waarin de gruwelen van de Burgeroorlog zichtbaar worden. Onderweg ontmoeten ze een oude vijand en zullen ze een paar keer nipt aan de dood ontsnappen… Dit is een album om van te genieten want Lambil toont opmerkelijker dan ooit dat hij de kunst van het paarden tekenen onder de knie heeft. Maar ook omdat het de allerlaatste De Blauwbloezen van Raoul Cauvin is, die met zijn 64 avonturen méér dan stripgeschiedenis heeft geschreven.
Vrouwen in 't wit is al sinds 1981 op de afspraak in de gangen van het ziekenhuis. Elke keer weer leveren ze het bewijs dat humor de beste remedie is voor ernstige onderwerpen zoals ziekte, eenzaamheid of de dood. Want als je de auteurs moet geloven, ontbreekt het in de wit gesteven wereld van chirurgen, verpleegsters en andere gezondheidsspecialisten niet aan cynisme of zotternij. Om het nog niet te hebben over de blunders die er worden begaan! Ziekenhuishumor van de bovenste plank!
De reeks "De Blauwbloezen" is een geslaagde mengeling van avontuur en humor. Cauvin gebruikt - zoals hij wel meer doet - historische anekdotes uit de Amerikaanse burgeroorlog om ons hilarische verhalen te vertellen over de perikelen in het leger, waar de hoogste officieren niet per se de slimste zijn... Willy Lambil heeft zich uitstekend gedocumenteerd en maakt van zijn pagina's heldere, intelligente kunstwerkjes. Het resultaat is amusement op hoog niveau, dat door een nog steeds groeiend publiek wordt gewaardeerd.