Het goud, dat is Aristide Saccard. Die hebzuchtige burgerman zonder scrupules wil Parijs laten bloeden en zich verlustigen op het geld dat door de aderen stroomt van de hoofdstad, die overhoop is gehaald door de werken van Haussmann. Zonder scrupules bedriegt, steelt, liegt en manipuleert hij... zelfs zijn naasten.
Het genot, dat is Renée, de tweede echtgenote van Saccard. Ze is de praal en de ijdelheid beu en probeert haar verveling te doorbreken door haar fortuin te verkwisten en taboes te schenden. Of is er misschien iets immoreler dan een hartstochtelijke relatie met de stiefzoon die je zelf hebt opgevoed?
Of hij er nu klaar voor is of niet, voor de mens breekt een nieuwe tijd aan. Eindelijk kan Koïos de meester worden van Kayenn, de planeet die hij uitkoos nadat hij de aarde verliet aan boord van het ruimteschip Glory. Het project Ares loopt. Weldra zal hij het woud, vergiftigd door het vloeibare geheugen, helemaal onder controle hebben en wordt Kayenn zijn nieuwe lichaam. De stad rond het wrak van het tuig kan eindelijk verdwijnen. Koïos staat op het punt de mensheid een nieuw tijdperk binnen te loodsen. Sonntag, zijn dubbelganger, was ‘aangetast’ door zijn menselijke karakter en werd opgeofferd voor het grote project. Niemand kan hem nog tegenhouden om zijn lot te vervullen. Tenzij…?
Sint-Bartholomeüs blijkt de kroniek van een historisch aangekondigd bloedbad, een verhaalthema zoals De Krijgers van God eerder voorschotelde bij Dark Dragon Books. Die albums kozen geleidelijk voor een docu-achtige aanpak, met 'verteller'. Deze Daedalus-uitgaven blijven een verhalende stijl hanteren. Extra historische context samengevoegd in een achtergronddossier. Helemaal zoals wij het graag zien (Stripspeciaalzaak.be).