Winkel

Saigon, 1948. Het vreemdelingenlegioen heeft een waanzinnig plan: een trein bepantseren om de veiligheid van het gevaarlijkste spoor ter wereld, het Ho-Chi Minhspoor, te verzekeren en tegelijk de soldaten te bevoorraden die er de 250 kilometer van bezetten. Frédéric Daguet, een Frans ingenieur en verstokt antimilitarist, wordt aangeworven om voor het onderhoud van deze trein te zorgen die de legionairs de " Rafale " hebben gedoopt. Maar Daguet en zijn nieuwe metgezellen weten niet dat My Linh, een jonge communiste, een heel andere opdracht heeft: de Rafale van binnenuit saboteren. Op het Ho Chi Minhspoor, het gevaarlijkste ter wereld, moet een rijdend fort de mannen bevoorraden.

De troepen van het Franse expeditiekorps zijn nog maar nauwelijks ontscheept in het Verre Oosten of ze worden al geconfronteerd met een nieuw type van conflict waar ze niet op voorbereid zijn. De stevige ervaring die deze eenheden hadden opgedaan op de Europese slagvelden van de Tweede Wereldoorlog tegenover een conventionele vijand, bleek totaal ongeschikt voor de Indochinese context. Zemoeten zich niet alleen aanpassen aan de bijzondere omgeving van Indochina, maar ook aan die ongrijpbare vijand die een meester is in de guerrillatechnieken. Het Vreemdelingenlegioen moet zich herpakken en zich aanpassen aan deze nieuwe gegevens. Deze aanpassing bracht nieuwe gevechtstechnieken met zich mee, maar ook nieuwe materialen. Het gebruik van luchttransport voor de nieuwe troepen geeft het opperbevel een snelle manoeuvreer- en reactietijd die de conventionele infanterie niet heeft. De natte omgeving van Cochinchine maakt het gebruik van nieuwe amfibietoestellen noodzakelijk. Een hele hoop gespecialiseerde eenheden ontstaan tijdens dit conflict: genie, materiaal, transport, auto, herstel, gepantserde boten, bevoorrading langs de lucht...