De Schurk is een orklin, een bastaardwezen, halfork, halfgoblin. Hij is een moordenaar en een weergaloze dief, een van de beste huurlingen van de Grijze compagnie.
Helaas voor hem, is hij het slachtoffer van een hinderlijke vloek: brute pech. De Schurk trekt tegenslag aan als geen ander.
Niet verwonderlijk dat hij wakker wordt in een stad vol kadavers, de lijken van zijn wapenbroeders, die nochtans enkel een eenvoudige escortemissie uitvoerden. Iemand moet boeten voor deze slachting!
De orklin heeft niet alleen pech, maar ook een rotkarakter.
Alyana heeft de reuzen wakker geschud die ooit in het land van Arran rondzwierven. Deze plagen, ongrijpbaar ondanks hun omvang, vernietigen alles wat op hun pad komt. Alyana zal bij niets stoppen om ze tegen te houden.
Haar steeds groter wordende krachten maken haar de enige elf die tot zo’n wonder in staat is, maar de andere Witte Elfen zien haar kracht niet als een zegen, integendeel, het meisje maakt ze bang… Velen zien haar als een monster en zijn bereid om tegen haar in opstand te komen.
De kleine Snuffel had een van die goblins zonder
geschiedenis moeten worden, zonder lotsbestemming. Ongedierte met een leven waar niemand
waarde aan hecht.
Maar nadat zijn familie wordt uitgemoord, vangt de
zoon van een heer hem op. De jongen wil Snuffel
africhten als jachthond. Is Het is toch algemeen
geweten dat goblins een geweldige reukzin
hebben? Snuffel en zijn meester groeien samen op,
en er ontstaat een sterke band. Groeit de goblin uit
tot een trouwe gezel of tot de gemeenste hond van
Nodrënn?
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat ermee instemt.Ok