Tussen een verkenning van een weinig bekend historisch feit - de Ierse betrokkenheid bij de Burgeroorlog - en een groot komisch avontuur, zullen de Blauwbloezen u opnieuw verrassen! Herontdek hen in het gezelschap van het gloednieuwe duo gevormd door Willy Lambil en Kris, die net als als wijlen Raoul Cauvin inspiratie haalt uit de absurditeit van de oorlog...
Virginia, 17 maart 1862, St. Patrick's Day. Terwijl de leden van de Ierse Brigade — Noord-Ierse soldaten — hun bankvakanties vieren, is Chesterfield op zoek naar die geboren deserteur Blutch. Maar dan denkt een soldaat in de brigade dat hij in de sergeant een neef ziet! Zou Cornelius — sorry, 'Corny' — met zijn rode haar en zijn slechte humeur van Ierse afkomst zijn zonder dat hij het weet? Een openbaring die hem zal dwingen een aantal onmogelijke keuzes te maken.
Een scheurbuikepidemie grijpt om zich heen in het kamp van de Noordelijken. De ziekte kan echter overwonnen worden door voldoende fruit en verse groenten te eten. Maar dan moeten die wel tot bij de verzwakte soldaten raken. En net daar wringt het schoentje. De spoorlijnen werden gesaboteerd en kunnen niet langer gebruikt worden als bevoorradingsroute. De situatie is ernstig… Daarom krijgen Blutch en Chesterfield de opdracht om de frontlinie te verlaten en op zoek te gaan naar kolen, rapen, appels en alles wat enigszins kan helpen om scheurbuik te genezen. Voor één keer is Blutch een pak enthousiaster dan Chesterfield. Deze laatste huivert bij de gedachte aan een opdracht die slechts met veel verbeelding een militaire operatie genoemd kan worden. Al snel blijkt echter dat Blutch en Chesterfield de nodige obstakels zullen moeten overwinnen. De Zuidelijken pasten met succes de tactiek van de verschroeide aarde toe en de landbouwers weigeren hun voorraden af te staan zonder passende vergoeding. Bovendien blijken ook de Zuidelijken te kampen met scheurbuik, en dus schuimen ook zij de streek af… Cauvin en Lambil zijn bijzonder goed gedocumenteerd en baseren zich op waargebeurde feiten om op hun antimilitaristische en humoristische manier het verhaal van de Amerikaanse Burgeroorlog te vertellen.
Bij de Blauwbloezen gaat een nieuwe dokter aan de slag. Maar Dr. Mary Edward Walker is er niet de dame naar om zich op de tenen te laten trappen. En haar tenen zijn lang. Erg lang! Spreek haar vooral niet aan met mevrouw, want dan krijg je de wind van voren. Blutch vermoedt dat het wel eens aangenamer zou kunnen worden om in de ziekenboeg bij een vrouw te werken dan in de buurt van Chesterfield te blijven hangen. Hij biedt zich prompt als vrijwilliger bij de dokter aan. Maar daar krijgt hij al gauw spijt van. Mary Edward Walker wil geen klaplopers in haar dienst. En ze zegt waar het op staat. Ze is bovendien zo open en eerlijk dat de soldaten na haar verhalen precies kunnen inschatten welke risico's ze aan het front lopen... en helemaal geen zin meer hebben om te vechten. En daar is de legerstaf absoluut niet mee opgezet...
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat ermee instemt.Ok